Pages

วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

กลอนรัก เธอคือสายลม

เธอคือสายลม

เธอคือสายลมที่หวังดี…
แต่ท่าทีสะอื้นในคืนค่ำ
เจ็บอะไรมากไหม? หรือใครทำ
จึ่งดายเดียวเพ้อพร่ำ, ระกำกลืน

ฉันก็แค่คนผ่านมา…
หอบศรัทธาไกลลิบมาหยิบยื่น
พร้อมความหวังยังปลุกให้ลุกยืน
หายสะอื้นหรือยัง, ความหวังดี